|
Kennismaken met Famke. |
|
Wanneer je eenmaal je hart hebt verpand aan een kooikerhondje, dan
kan het haast niet anders dan dat je er een 2e bij wil hebben. Na wikken, wegen en informeren besloten we om dit keer te kiezen voor een teefje. Hierbij moesten we er wel rekening mee houden dat dit met een reu in huis misschien wel eens lastig zou kunnen zijn. Inmiddels kunnen wij niet anders dan constateren dat het erg goed gaat, en er zich geen problemen voordoen. Wanneer Famke loops is moet je wel extra aandacht voor de honden hebben, maar dit is goed te doen. |
|
 Famke komt uit een nestje van 6 teefjes en 1 reu die geboren is op 22 november 2007. Op 19 januari 2008 konden wij haar ophalen en kwam ze bij ons in huis. Omdat een puppy niet te veel mag lopen en Camiel toch zijn beweging nodig had, gingen wij op zoek naar een oplossing. Die vonden wij op marktplaats. Een BabyBag. Bij het ophalen rook deze nog heerlijk naar Zwitsal. We hebben maar niet verteld dat we deze voor ons hondje gingen gebruiken. Hierin konden wij haar prima dragen wanneer zij genoeg had gelopen en we met Camiel nog verder liepen. |
|
Met Famke op vakantie | Ze was nu groot genoeg om een wandeling vol te houden zonder de BabyBag. Maar als een wandeling veel langer duurt dan van tevoren verwacht moet er een oplossing komen. Achter in de rugzak had zij het prima naar haar zin. Vanaf deze positie ziet de wereld er ineens heel anders uit. |
|
|
Camiel en Famke het prima met elkaar vinden. Zij zijn de grootste maatjes van elkaar geworden. |
|
|
In Goede herinnering: Famke Geb. 22-11-2007 – † 14-11-2016 |
|
|
Ons meisje, ons Famke, ons Mokje is niet meer, Op 14-11-2016 hebben wij het moeilijke besluit moeten nemen, om haar in te laten slapen omdat ze maligne lymfoom had. Wat hebben wij van haar genoten, 25 kinderen heeft ze mogen krijgen en wat kon ze spelen met de pups, elke pup kreeg een beurt. Ook heeft ze al 31 kleinkinderen. Ze heeft een lege plek bij ons in huis achter gelaten. Nooit meer... samen op vakantie, wat had je het naar je zin in de bergen, en boven de boomgrens was het leukst daar zaten de mormeldieren. Nooit meer... achterom kijken, trippelt ze nog achter ons aan, maar owee als ze van de achterhoede naar voren rende, dan kon je maar op je hoede zijn, want dan was er vast een ree of konijn. Nooit meer... Famke die naar je omhoog kijkt en met haar tongetje om haar bekje likt.. heb best wel zin in een snoepje Nooit meer....... We zijn blij en dankbaar dat zij bijna 9 jaar bij ons in huis heeft mogen zijn. |
| Top |
Copyright Willem en Aukje van der Hoeven 2023